Tomasz Cukiernik

W numerze 33 tygodnika „Do Rzeczy” z 2018 r. został opublikowany mój artykuł o Michale Kołodziejczaku, prezesie Unii Warzywno-Ziemniaczanej, pt. Nowy bojownik.

W portalu pch24.pl został opublikowany mój artykuł: Likwidacja użytkowania wieczystego to „dobra zmiana”. Ale z niedociągnięciami.

W numerze 33-34 dwutygodnika “Najwyższy Czas!” z 2018 r. został opublikowany mój wywiad z dr. Leszkiem Sykulskim pt. Geostrategiczna schizofrenia.

Filmowa relacja z majówki w Gorganach i Czarnohorze: Majówka na Wysokiej Połoninie.

Moja galeria zdjęć: Ostrowice – pierwsza gmina, która zbankrutowała przez unijne dotacje.

Rozmawia ze mną dr Leszek Sykulski: Unia Europejska a prawicowa koncepcja państwa.

W portalu pch24.pl został opublikowany mój artykuł Pierwsze takie bankructwo polskiej gminy. Wszystkiemu winne unijne fundusze?

W portalu pch24.pl został opublikowany mój artykuł Szok! Bluźniercza wystawa z neopogaństwem w tle. I to z pieniędzy podatnika.

Portal wSensie.pl zrobił ze mną wywiad na temat zadłużenia gminy Ostrowice pt. Spirala zadłużenia. Polska gmina zniknie z map.

Polecam mój artykuł: Profanacja za pieniądze samorządu: Clitoris Wielkiej Bogini oraz galerię zdjęć Clitoris Wielkiej Bogini.

Artykuł wykorzystano i szeroko cytowano w „Gazecie Polskiej Codziennie” z 14-15.07.2018 r.:

W nr 10 dwumiesięcznika społeczno-politycznego „Magna Polonia” z 2018 r. został opublikowany mój wywiad pt. Jesteśmy wściekli!

W numerze 29-30 dwutygodnika “Najwyższy Czas!” z 2018 r. został opublikowany mój wywiad pt. Patriotyzm za prywatne pieniądze.

W nr 63 dwumiesięcznika „Polonia Christiana” z 2018 r. został opublikowany, zaanonsowany na okładce, mój artykuł pt. Dobro zwierząt czy ludzi?

W portalu pch24.pl został opublikowany mój artykuł Czy członkostwo w UE ma sens?

W numerze 27 tygodnika „Do Rzeczy” z 2018 r. został opublikowany mój wywiad z Michałem Kołodziejczakiem, prezesem Unii Warzywno-Ziemniaczanej pt. Polska wieś straciła na UE.

Kilka moich zdjęć z sobotniego protestu na Rynku we Wrocławiu przeciwko unijnej cenzurze Internetu: Protest przeciwko ACTA2 we Wrocławiu 29.06.2018.

Ukazał się nr 20 kwartalnika „Nowoczesna Czeladź”, w którym znajdują się moje artykuły i zdjęcia. Cała gazeta do ściągnięcia tutaj.

W numerze 27-28 dwutygodnika “Najwyższy Czas!” z 2018 r. został opublikowany mój artykuł pt. Niemcy chcą odzyskać wpływy z reklam.

W przeciwieństwie do trekkingu górskiego wspinaczka skałkowa i wysokogórska słabo mnie interesuje, ale ta pozycja Bernadette McDonald, kanadyjskiej autorki książek o tematyce górskiej, to przede wszystkim portret wielkiego człowieka i sportowca, który w trudnym okresie PRL-u szukał wolności. Dlatego uciekał w skały, w tym przede wszystkim w tych najwyższych górach świata, czyli Hindukusz, Karakorum i Himalaje. Niejednokrotnie wspinał się na ośmiotysięczniki… bez odpowiednich zezwoleń, co sprawiało mu dodatkową frajdę.
Autorka ciekawie przypomina o tamtych społeczno-politycznych uwarunkowaniach, takich jak przemytnicze przygody wspinaczy. Wojciech Kurtyka wraz z Jerzym Kukuczką nielegalnie przewoził przez indyjsko-pakistańską granicę whiskey na handel. Mało brakowało, a obaj mogli na wiele lat trafić do indyjskiego więzienia. Teraz można o tym opowiadać z humorem. Nie wydaje się natomiast prawdziwe, że dwóm brytyjskim himalaistom, którzy brali udział w polskiej wyprawie wysokogórskiej, udało się w tamtym okresie bez sprawdzania paszportów wjechać do ZSRR. To wydarzenie wpisałbym raczej do rubryki „bajki dla grzecznych dzieci”.
Zaletą książki „Kurtyka. Sztuka wolności” są szczegółowe i emocjonujące opisy akcji górskich, w których Kurtyka brał udział z różnymi wspinaczami światowej czołówki. Opowieść prezentuje także relacje istniejące pomiędzy himalaistami w ówczesnym czasie i ich życie wewnętrzne. Jednym z jego partnerów wspinaczkowych był Jerzy Kukuczka. Jednak w przeciwieństwie do tego wybitnego himalaisty potrafił zawrócić z trasy, jeżeli uważał, że warunki są zbyt niebezpieczne. Kukuczka stracił wielu partnerów, którzy ginęli w górach, bo igrał z nadmiernym ryzykiem, a jego samego ostatecznie spotkał ten sam los. Kurtyka czy Krzysztof Wielicki nie narażali się na nadmierne ryzyko. Dlatego obaj – w przeciwieństwie do Kukuczki – żyją do dzisiaj.
Kurtyka i w górach, i w życiu szukał wolności. Dlatego sprzeciwiał się wszelkim jej ograniczeniom i jak tylko mógł, łamał prawo czy różne regulacje państwowe uderzające w wolność. Nie cierpiał reguł. Wspomniałem o przemycie i wejściach na szczyty bez pozwoleń. Nie chciał za nie płacić, bo one „ograniczają powołanie naszego życia”. Przechodził także nielegalnie na słowacką stronę Tatr. Był przeciwny rejestracji narodzin przez państwo. Intencjonalnie łamał nawet przepisy drogowe.
Wojciech Kurtyka, jak większość himalaistów, jest wielkim indywidualistą, ale na dodatek jak pisze McDonald, „trzymał się nieco na uboczu polskiej społeczności wspinaczkowej”. Zdaniem himalaisty Piotra Pustelnika, dla niego „ważniejsze niż wejście na wierzchołek było przejście określonej ściany, wybranej drogi czy jakiejś szczególnej grani”.

W numerze 25 tygodnika „Do Rzeczy” z 2018 r. został opublikowany mój artykuł pt. Śmieciowe prawo.